National Integration Through Thirukkural And Sanskrit
Translating Literature
Translating works of literature in one language to other languages has been on for centuries. Such translations cover not only Spiritual scriptures but also other literary works like stories, novels, plays, poems and essays.
Every translation effort is intended primarily to introduce the thought processes of the author, to people who do not have the opportunity to understand the language in which the original work is rendered. Thoughts transcend geography and language and translations enable reaching out to every anonymous reader in any part of the world. Translation encourages readers to dissect, evaluate and understand the thought processes of the author vis-à-vis his spiritual, theological, cultural, social and political backgrounds and his times. Readers draw their own inferences out of the same and implement them in their own situations. It is believed that, inside every individual, there exists a seed in a state of arrested development, waiting to germinate and explode at the slightest spark of knowledge. Translations provide the required spark.
Mahatma Gandhi who fought for the freedom of India through non-violent methods was influenced by Leo Tolstoy’s writings on non-violence. Leo Tolstoy in turn credits his thoughts on non-violence to reading the German translation of Thirukkural. Apart from Thirukkural, Leo Tolstoy quotes, Vedas, Bagavad Gita and Vivekananda in his letters to Mahatma Gandhi. In fact, Mahatma Gandhi said that he came to know about Thirukkural only from Leo Tolstoy.
Similarly, we come across various leaders who credit their knowledge, wisdom and approach to the influence of the authors who are foreign to their native language. This has been made possible through translations.
Translating works is the best tribute the world can pay, to an author of a literary work. Thiruvalluvar in his couplet 399 states that the lust for learning increases manifold when a learned person sees his learning bringing happiness not only to himself but to the world as well.
தாம்இன் புறுவது உலகுஇன் புறக்கண்டு
காமுறுவர் கற்றறிந் தார்
Thaam inburuvadhu Ulagu inburak Kandu
Kaamuruvar Katrarin dhaar
பரிமேலழகர் உரை:
தாம் இன்புறுவது உலகு இன்புறக் கண்டு – தாம் இன்புறுதற்கு ஏதுவாகிய கல்விக்கு உலகம் இன்புறுதலால் அச்சிறப்பு நோக்கி, கற்றறிந்தார் காமுறுவர் – கற்றறிந்தார் பின்னும் அதனையே விரும்புவர். (தாம் இன்புறுதலானது, நிகழ்வின் கண் சொற்பொருள்களின் சுவை நுகர்வானும், புகழ் பொருள் பூசை பெறுதலானும், எதிர்வின்கண் அறம் வீடு பயத்தலானும், அதனான் இடையறாத இன்பம் எய்துதல். உலகு இன்புறுதலாவது: ‘இம்மிக்காரோடு தலைப்பெய்து அறியாதன எல்லாம் அறியப்பெற்றோம்’ என்றும் ‘யாண்டு பலவாக நரையில மாயினேம்’ (புறநா. 191) என்றும் உவத்தல். செல்வமாயின், ஈட்டல் காத்தல் இழத்தல் என்ற இவற்றான் துன்புறுதலும், பலரையும் பகை யாக்கலும் உடைத்து என அறிந்து, அதனைக் காமுறாமையின் ‘கற்றறிந்தார்’ என்றும், கரும்பு அயிறற்குக் கூலிபோலத்தாம் இன்புறுதற்கு உலகு இன்புறுதல் பிறவாற்றான் இன்மையின் அதனையே காமுறுவர் என்றும் கூறினார்.).
Sanskrit Translation by Shri S.N. Srirama Desikan
நிஜானந்த³கரீம் வித்³யாம் பரேஷாம் நிஜமூலத: |
ஆனந்த³தா³த்ரீம் விஜ்ஞாய தாம் ப்ராஜ்ஞா ப³ஹுகுர்வதே ||
sanskritroots.com 