National Integration Through Thirukkural And Sanskrit
Agriculture in India
India is an agrarian country with around 60% of its people directly or indirectly depending upon agriculture. Agriculture which was contributing to around 50% of India’s production in 1950 has slowly declined and it is now 17% of India’s production. This shift in India’s production has been attributed to the growth of Service Industries like Hotels, Real Estate etc., In modern days, Agriculture is considered a blue-collar and an unskilled job and Service Industries a white-collar and a skilled one. This has enoromously damaged the economic well-being of the agricultural community as a whole.
According to estimates, on an average 45 farmers commit suicide in India, every day. The reason for such high suicides is due to financial pressures they are subjected to.
- Only 25% of India’s agricultural farms are connected with irrigation systems. Balance 75% of Indian Farmland relies on monsoon and improper monsoon results in a huge loss to the farmer and the cascading economic stress.
- In European countries, about 70% of the price paid by the final customer reaches the farmer. However, in India, the farmer gets only around 20%. This huge difference is due to loss due to lack of adequate storage arrangements, absence of proper marketing options and string of unscrupulous middlemen.
- High borrowing costs from private moneylenders, lack of knowledge on crops and scientific cropping methods, extensive use of chemical manure affecting the long-term fertility of land, use of genetically modified seeds which are costly, government economic policies etc., compound the misery of the farmers.
Agriculture during Thiruvalluvar period
In India, agriculture was considered a very honourable, noble and an economically viable occupation, evident from Chapter 103 of Thirukkural which talks about Agriculture. Couplet 1031 prides about Agriculture over other occupations and Couplet 1035 eulogises the economic status of an Agriculturist.
குறள் 1031:
சுழன்றும்ஏர்ப் பின்னது உலகம் அதனால்
உழந்தும் உழவே தலை.
Suzhandrum-yerp Pinnadhu Ulagam Adhanaal
Uzhandhum Uzhave Thalai
பரிமேலழகர் உரை:
சுழன்றும் ஏர்ப்பின்னது உலகம் – உழுதலான் வரும் மெய் வருத்தம் நோக்கிப் பிறதொழில்களைச் செய்து திரிந்தும், முடிவில் ஏர் உடையார் வழியதாயிற்று உலகம்; அதனால் உழந்தும் உழவே தலை – ஆதலான் எலலா வருத்தம் உற்றும், தலையாய தொழில் உழவே. (ஏர் – ஆகுபெயர். பிற தொழில்களால் பொருளெய்திய வழியும், உணவின் பொருட்டு உழுவார்கண் செல்ல வேண்டுதலின், ‘சுழன்றும் ஏர்ப்பின்னது உலகம்’ என்றும், வருத்தமிலவேனும் பிற தொழில்கள் கடை என்பது போதர, ‘உழந்தும் உழவே தலை’ என்றும் கூறினார். இதனால் உழவினது சிறப்புக் கூறப்பட்டது.).
Agriculture, though laborious, is the most excellent (form of labour); for people, though they go about (in search of various employments), have at last to resort to the farmer.
Sanskrit Translation by Shri S.N. Srirama Desikan
நானாகர்மா கரோ லோக: க்ருஷிமாத்ரேண ஜீவதி |
அத: க்லேஸ²கரம் சாபி க்ருஷி கர்ம ப்ரஸ²ஸ்யதே ||
குறள் 1035:
இரவார் இரப்பார்க்குஒன்று ஈவர் கரவாது
கைசெய்துஊண் மாலை யவர்.
Iravaar Irappaarkku-ondru Eevar Karavaadhu
Kai-seydhu-oon Maalai Yavar
பரிமேலழகர் உரை:
கைசெய்து ஊண் மாலையவர் இரவார் – தம் கையால் உழுது உண்டலை இயல்பாகவுடையார் பிறரைத் தாம் இரவார்; இரப்பார்க்கு ஒன்று கரவாது ஈவர் – தம்மை இரப்பார்க்கு அவர் வேண்டிய தொன்றனைக் கரவாது கொடுப்பர். (‘செய்து’ என்பதற்கு ‘உழுதலை’ என வருவிக்க. ‘கைசெய் தூண் மாலையவர்’ என்பது, ஒரு ஞான்றும் அழிவில்லாத செல்வமுடையார் என்னும் ஏதுவை உட்கொண்டு நின்றது.).
An agriculturist by nature will always donate to everybody who seeks something from them. But would never accept anything from others.
Sanskrit Translation by Shri S.N. Srirama Desikan
க்ருஷிம் கரேண ஸம்வர்த்⁴ய பு⁴ஞ்ஜானாஸ்தே க்ருஷீவலா : |
ந யாசந்தே பரான் கிந்து யச்ச²ந்த்யல்பமதா²ர்தி²னாம் ||
sanskritroots.com 