National Integration Through Thirukkural And Sanskrit
Performing one’s Duties
Vyadha Gita (meaning, teachings of a butcher) is a part of the epic Mahabharata and consists of the teachings imparted by a Vyadha (Butcher) to a Brahmin Sannyasin (monk).
The story has only three characters—a Brahmin Sannyasin, a housewife and a Vyadha (butcher). The story begins with a young Sannyasin going to a forest, where he meditates and practices spiritual austerities for a long time. After years of practice, one day while sitting under a tree, dry leaves fall on his head because of a fight between a crow and a crane. The angry Sannyasin had developed yogic powers and burnt the birds with his mere look. This incident fills the Sannyasin with arrogance. Shortly thereafter, he goes to a house, begging for food. Here the housewife who was nursing her sick husband requests the Sannyasin to wait. To this, the Sannyasin thinks, “How dare you make me wait! You do not know my power yet”, to which the housewife says that she is neither a crow nor a crane, to be burnt. The Sannyasin is amazed and asks her how she came to know about the bird. The housewife said that she did not practice any austerities and by doing her duty with cheerfulness and wholeheartedness, she became illumined and thus could read his thoughts.
The above story describes the importance of performance of Swadharma (prescribed duty or duty in life). The attainment of freedom, by the performance of Swadharma, is one of the central teachings of the Bhagavad Gita. Swami Vivekananda, describes the Vyadha Gita as one which contains one of the “highest flights of the Vedanta”.
Verse 8 of Chapter 3 of Bhagawad Gita also advises that one should do their prescribed duties in priority over other actions.
नियतम् कुरु कर्म त्वम् (நியதம் குரு கர்ம த்வம் ) (Niyatam kuru karma twam)
Thiruvalluvar in his couplets on Married Life advises that, couples carrying out mutual responsibilities arising out of their marriage are better placed in attaining liberation(moksha) than an ascetic.
Couplet 47
இயல்பினான் இல்வாழ்க்கை வாழ்பவன் என்பான்
முயல்வாருள் எல்லாம் தலை
Iyalpinaan Ilvaazhkkai Vaazhpavan Enpaan
Muyalvaarul Ellaam Thalai
பரிமேலழகர் உரை:
இல் வாழ்க்கை இயல்பினான் வாழ்பவன் என்பான் – இல்வாழ்க்கைக்கண் நின்று அதற்கு உரிய இயல்போடு கூடி வாழ்பவன் என்று சொல்லப்படுவான்; முயல்வாருள் எல்லாம் தலை – புலன்களை விட முயல்வார் எல்லாருள்ளும் மிக்கவன். (முற்றத் துறந்தவர் விட்டமையின், ‘முயல்வார்’ என்றது மூன்றாம் நிலையில் நின்றாரை. அந்நிலைதான் பல வகைப்படுதலின், எல்லாருள்ளும் எனவும், முயலாது வைத்துப் பயன் எய்துதலின், ‘தலை’ எனவும் கூறினார்.).
If a person leads his natural domestic life in its inherent righteous path, he will be the supreme commander of those. They are better placed that those, who seek happiness by other means, such as renunciation of desires of sensory organs etc.,
Sanskrit Translation by Shri S.N. Srirama Desikan
த⁴ர்ம்யேண வர்த்மனா யஸ்து கா³ர்ஹஸ்த்²ய முபஸேவதே |
மார்கா³ந்தரோபஜீவிப்⁴ய: ஸ ப்ரஸ²ஸ்தோ நிக³த்³யதே ||
Couplet 55
தெய்வம் தொழாஅள் கொழுநன் தொழுதெழுவாள்
பெய்யெனப் பெய்யும் மழை
Deivam Thozhaa-al Kozhunan Thozhudhu-ezhuvaal
Peyyenap Peyyum Mazhai
பரிமேலழகர் உரை:
தெய்வம் தொழாஅள் கொழுநன் தொழுது எழுவாள் பெய்என – பிற தெய்வம் தொழாது தன் தெய்வம் ஆகிய கொழுநனைத் தொழாநின்று துயிலெழுவாள் ‘பெய்’ என்று சொல்ல; மழை பெய்யும்-மழை பெய்யும். (தெய்வம் தொழுதற்கு மனம் தெளிவது துயிலெழும் காலத்தாகலின், ‘தொழுது எழுவாள்’ என்றார். ‘தொழாநின்று’ என்பது, ‘தொழுது’ எனத் திரிந்து நின்றது. தெய்வம்ந்தான் ஏவல் செய்யும் என்பதாகும். இதனால் கற்புடையவளது ஆற்றல் கூறப்பட்டது.).
If a woman, who worships her husband daily and assists him, in his performance of his duties, commands, even the Rain-God has to obey her with a downpour.
Sanskrit Translation by Shri S.N. Srirama Desikan
பதிமேவ ஹரிம் மத்வா ப்ராதர்யா ப₄ஜதே (அ)ந்வஹம் |
த்வம் வர்ஷேதி தயா(அ) (அ)ஜ்ஞப்தோ தே₃வோபி கில வர்ஷதி ||
sanskritroots.com 