National Integration Through Thirukkural And Sanskrit
Atman and Brahman
Viveka Chudamani by Shri Adi Shankara, sums up the quintessence of Advaita through the following statement:
ப்³ரஹ்ம ஸத்யம்ʼ ஜக³ன்மித்²யா ஜீவோ ப்³ரஹ்மைவ நாபர꞉
Brahma satyam, jagan mithya, jivo brahma iva na parah:
Brahman alone is real; the world is non-real; and the individual Self is essentially not-different from Brahman.
The Absolute or the Brahman alone is real and the individual self is the Absolute. Brahman is undifferentiated Pure Consciousness, devoid of parts, attributes, form, changes or limitations whatsoever. It is self-luminous and all-pervading and one only, without a second. The Atmam (Self) is ever-free, pure consciousness. The empirical world is non-real, an appearance born out of Maya (illusion) or avidya (ignorance). The be-all and end-all of Advaita is the absolute non-difference of Atman and Brahman.
Verse 254 of Viveka Chudamani defines Brahman. “That which has no caste, creed, family or lineage, which is without name and form, merit and demerit, which is beyond space, time and sense-objects, is Brahman, and this is You. Meditate on this in your mind”.
ஜாதி நீதி குல கோ³த்ரதூ³ரக³ம் நாமரூப கு³ணதோ³ஷ வர்ஜிதம் |
தே³ஶகால விஷயாதி வர்தி யத்³ ப்³ரஹ்ம தத்வமஸி பா4வயாத்மனி ||
Chandogya Upanishad emphasises that “Knowledge is all about going to the source of everything created. When the fundamental or root cause of a group of things is known, then it enables one to know everything that is connected to that group”. Verse 6.1.5 explains the above with the following example.
யதா² ஸோம்யைகேன ம்ருத்பிண்டே³ன ஸர்வம் ம்ருன்மயம் விஜ்ஞாதம் ஸ்யாத்³ .
வாசாரம்ப4ணம் விகாரோ நாமதே4யம் ம்ருத்திகேத்யேவ ஸத்யம்
Through a single lump of clay, all that is made of clay becomes known; for, being based upon words, any change to the clay is but name, and the clay alone is real.
Thiruvalluvar in Couplet 355 says that “An object may appear to be in any form as perceived by the person. But it is the observer’s duty to analyse it, in all its details and find out its real truth”.
எப்பொருள் எத்தன்மைத்து ஆயினும் அப்பொருள்
மெய்ப்பொருள் காண்பது அறிவு
Epporul Eth-thanmaiththu aayinum Apporul
Meyp-porul Kaanbadhu Arivu
பரிமேலழகர் உரை:
எப்பொருள் எத்தன்மைத்து ஆயினும் – யாதொரு பொருள் யாதோர் இயல்பிற்றாய்த் தோன்றினும், அப்பொருள் மெய்ப்பொருள் காண்பது அறிவு – அத்தோன்றிய ஆற்றைக் கண்டொழியாது, அப்பொருளின் கண் நின்று மெய்யாகிய பொருளைக் காண்பதே மெய் உணர்வாவது. (பொருள் தோறும் உலகத்தார் கற்பித்துக்கொண்டு வழங்குகின்ற கற்பனைகளைக் கழித்து, நின்ற உண்மையைக் காண்பது என்றவாறாயிற்று. அஃதாவது கோச்சேரமான் யானைக் கட்சேஎய் மாந்தரஞ்சேரல் இரும்பொறை என்றவழி. அரசன் என்பதோர் சாதியும் சேரமான் என்பதொரு குடியும், வேழ நோக்கினையுடையான் என்பதோர் வடிவும், சேய் என்பதோர் இயற்பெயரும், மாந்தரஞ்சேரல் இரும்பொறை என்பதோர் சிறப்புப் பெயரும், ஒரு பொருளின் கண் கற்பனை ஆகலின், அவ்வாறு உணராது, நிலம் முதல் உயிர் ஈறாகிய தத்துவங்களின் தொகுதி என உணர்ந்து, அவற்றை நிலம் முதலாகத் தத்தம் காரணங்களுள் ஒடுக்கிக் கொண்டுசென்றால் , காரண காரியங்கள் இரண்டும் இன்றி முடிவாய் நிற்பதனை உணர்தலாம். ‘எப்பொருள்’ என்ற பொதுமையான், இயங்கு திணையும் நிலைத் திணையும் ஆகிய பொருள்கள் எல்லாம் இவ்வாறே உணரப்படும். இதனான் மெய் உணர்வினது இலக்கணம் கூறப்பட்டது.).
Sanskrit Transalation by Shri S.N. Srirama Desikan
தேஷு தேஷு பதா₃ர்தே₂ஷு* பதா₃ர்தா₂ந்தர* விப்₄ரமம்
விஹாய தத்த்வதோ ஞானம் தத்த்வ ஜ்ஞான மிதீர்யதே ||
*விஷயேஷு *விஷயாந்தர
sanskritroots.com 